یکی از روش های کاربردی و مفید که در آیین نامۀ Eurocode3 برای بررسی رفتار خمشی اتصالات به صورت تحلیلی مورد استفاده قرار می گیرد، روش مؤلفه ای است. بر اساس این روش منحنی های لنگر-دوران اتصالات بر پایۀ دو پارامتر مقاومت خمشی و سختی اولیه به صورت دوخطی تخمین زده می شوند. بنابراین یکی از مهم ترین پارامترها جهت ارزیابی منحنی لنگر-دوران با استفاده از روش مؤلفه ای، یافتن دقیق سختی اولیۀ اتصال ( S j,ini ) است. موضوعی که در آیین نامۀ Eurocode3 به آن اشاره نشده و باعث می شود نتایج به دست آمده دقت کافی را نداشته باشد، بحث پیش تنیدگی پیچ ها است. هدف اصلی این پژوهش اضافه کردن اثر پیش تنیدگی پیچ ها در روش مؤلفه ای است. به این منظور باید سختی المان های فنری مدل کنندۀ بال ستون در خمش، ورق انتهایی در خمش و پیچ ها در کشش، که جهت پیش بینی سختی دورانی اتصالات با ورق انتهایی با پیچ های پیش تنیده شده لازم هستند، مورد بررسی قرار گیرند. بر این اساس ابتدا روابطی جهت درنظرگرفتن اثر پیش تنیدگی پیچ ها در روش مؤلفه ای ارائه می گردد، سپس چندین اتصال صفحۀ انتهایی که توسط محققین مورد بررسی قرار گرفته در دو حالت بدون درنظرگرفتن اثر پیش تنیدگی پیچ ها و با درنظرگرفتن این اثر، مورد ارزیابی قرار می گیرد تا درستی روابط ارائه شده راستی آزمایی گردد. نتایج بیانگر آن است که روش ارائه شده جهت درنظرگرفتن پیش تنیدگی پیچ ها روش مناسب و کارایی است و باعث می شود که دقت روش مؤلفه ای توسعه یافته نسبت به روش مؤلفه ای مرسوم دقیق تر باشد، به طوری که که اختلاف سختی دورانی مدل آزمایشگاهی با روش مؤلفه ای بدون درنظرگرفتن اثر پیش تنیدگی پیچ ها 13/81- درصد و با درنظرگرفتن اثر پیش تنیدگی پیچ ها به 2/41- درصد کاهش یافت.